Legendarne teksty I: The Cure "Lullaby"

źródło: blog.godsandalcoves.com

  LEGENDARNE TEKSTY I: The Cure - Lullaby

(1989, z albumu Disintegration; muzyka: Robert Smith/Simon Gallup/Roger O'Donnell/Porl Thompson/Boris Williams, słowa: Robert Smith)

10 kwietnia 1989 roku na rynku pojawił się pierwszy singiel pilotujący planowaną na maj tego roku ósmą płytę studyjną The Cure, Disintegration. Lullaby zdecydowanie różnił się od radosnych, popowych singli z poprzedniego albumu Kiss Me, Kiss Me, Kiss Me. Utwór nawiązywał raczej do wczesnego okresu kariery, kiedy to zespół Roberta Smitha – chyba niechcący – stał się ikoną mrocznego rocka gotyckiego. Posępny numer o niezwykłym klimacie z czarnego snu, raczej wyszeptany niż zaśpiewany przez Smitha, został zilustrowany wspaniałym teledyskiem w reżyserii etatowego współpracownika The Cure, Tima Pope’a. Surrealistyczny klip był znakomitą ilustracją równie niezwykłego tekstu, mrocznej impresji rodem z koszmaru bądź strasznej bajki na dobranoc. Podmiot liryczny staje się we własnym łóżku ofiarą człowieka-pająka...

On candystripe legs
The spiderman comes
Softly through the shadow of the evening sun
Stealing past the windows of the blissfully dead
Looking for the victim shivering in bed
Searching out fear in the gathering gloom
And suddenly!
A movement in the corner of the room!
And there is nothing I can do
When I realise with fright
That the spiderman is having me for dinner tonight

Quietly he laughs and shaking his head creeps
Closer now closer to the foot of the bed
And softer than shadows
And quicker than flies
His arms are all around me and his tongue in my eyes
"Be still be calm be quiet now my precious boy don't struggle like that
or I will only love you more
For it's much too late to get away or turn on the light
The spiderman is having you for dinner tonight"

And I feel like I'm being eaten
By a thousand million
Shivering furry holes
And I know that in the morning
I will wake up in the shivering cold
And the spiderman is always hungry

Shivering in bed – Robert utrzymuje, iż inspiracją do napisania Lullaby były potworne opowieści, które opowiadał mu na dobranoc wujek. Wymyślił postać człowieka-pająka i jego przygody, które miały mnie przerazić. I rzeczywiście sprawiały, że lałem ze strachu w łóżko – wyznawał lider The Cure w wywiadzie dla „Tylko Rocka”. – Gdy byłem dzieckiem, wujaszek wydawał mi się dziwakiem i potworem. Dziś postrzegam go jako jedną z najbardziej inspirujących osób, z jakimi się zetknąłem.   

Spiderman – oczywiście monstrum z piosenki nie ma nic wspólnego ze słynnym komiksowym bohaterem...

W obiegowej opinii Robert Smith uchodzi za fascynata pająków. Raczej nie jest to prawda – na planie teledysku Robert miał początkowo zetknąć się z tarantulą, ale spotkało się to z jego zdecydowanym sprzeciwem.

"Be still be calm be quiet now my precious boy” – jeszcze inna interpretacja proponuje odczytywać Lullaby jako nawiązanie do rzekomego molestowania seksualnego Smitha w dzieciństwie. Autor wykpił te domysły w wywiadzie dla MTV: Pewnej szczególnej nocy mój wujek wszedł przez okno, i robił rzeczy nie do opowiedzenia... Dodając ze śmiechem: Nie, to nieprawda.

„The spiderman is having you for dinner tonight” – niektórzy curologowie źródeł inspiracji do napisania tekstu o subtelnym pająku-zabójcy upatrują w wierszu dla dzieci z 1829 roku The Spider and The Fly autorstwa angielskiej poetki Mary Howitt. Jego bohaterem jest mucha, którą pająk uprzejmie zaprasza do odwiedzenia jego salonu. Mimo iż owad jest świadomy złej reputacji pająka (Oh no, no," said the little Fly, "for I've often heard it said/They never, never wake again, who sleep upon your bed!"), poddaje się jednak wytwornym komplementom czarującego zabójcy ("Sweet creature!" said the Spider, "you're witty and you're wise, How handsome are your gauzy wings, how brilliant are your eyes!”), co oczywiście kończy się dla niej tragicznie (He dragged her up his winding stair, into his dismal den/Within his little parlour - but she ne'er came out again!). Wiersz kończy się pouczeniem dla młodych czytelników, by nigdy nie ulegali czarującym nieznajomym, którzy – w domyśle – tylko czyhają na splugawienie dziecięcej czystości. Smith w utworze Lullaby odwołuje się bezpośrednio do wiersza Howitt – pod koniec piosenki szepcze słowa przypominające jego pierwszy wers: Will you walk into my parlour?" said the Spider to the Fly. 

Tim Pope wątpi w autentyczność opowiadanych przez Roberta historii, które lider The Cure wiąże z Lullaby. - To jeden z największych kłamców, ale kłamców w takim sympatycznym stylu. Przeinacza swoje historie, kiedy tylko ma na to ochotę. Być może (Lullaby) to jedna z takich historii, jak powinniśmy powiedzieć, wyssanych z palca - mówi.

Maciek